Τα θρησκευτικά

Το δικαίωμα στην απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών σε Δημοτικά-Γυμνάσια-Λύκεια, χωρίς μάλιστα την υποχρέωση της αιτιολόγησης (δηλαδή δήλωση άλλης ή καμιάς πίστης), προβλέπει εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας (αρ. πρωτ. 91109/Γ2/10.7.2008). Βέβαια σε λιγότερο από ένα μήνα το ίδιο Υπουργείο διευκρίνισε ότι το μάθημα των Θρησκευτικών παραμένει υποχρεωτικό.

Στο Βέλγιο, όπου πήγαν σχολείο τα παιδιά μου ισχύουν τα εξής. Οι μαθητές του Δημοτικού και του Γυμνασίου-Λυκείου οφείλουν να δηλώσουν στην αρχή του έτους την κατεύθυνση στην οποία θέλουν να παρακολουθήσουν το μάθημα των Θρησκευτικών, ήτοι Καθολική, Διαμαρτυρόμενη, Ορθόδοξη, Μουσουλμανική ή Ισραηλιτική. Αν δεν θέλουν καμιά από αυτές τις κατευθύνσεις πρέπει να πάρουν το μάθημα της Ηθικής. Να σημειωθεί ότι δεν είναι απαραίτητο το παιδί να ανήκει σε μια από τις αντίστοιχες θρησκείες για να του επιτραπεί να παρακολουθήσει την αντίστοιχη κατεύθυνση. Έτσι τη μιά χρονιά το παιδί μπορεί να ακολουθήσει την Ορθόδοξη κατεύθυνση, την επόμενη την Διαμαρτυρόμενη και την τρίτη την Ηθική.

Η γλωσσική κοινότητα στην οποία ανήκει το σχολείο (φλαμανδόφωνη, γαλλόφωνη ή γερμανόφωνη) οφείλει να βρει και να πληρώσει τους καθηγητές της αντίστοιχης κατεύθυνσης ακόμη και αν ο αριθμός των εγγεγραμμένων μαθητών είναι πολύ μικρός. Οι καθηγητές πρέπει να έχουν εκπαίδευση στην παιδαγωγική αλλά και στην θεολογία της αντίστοιχης κατεύθυνσης. Μερικές φορές διορίζονται ως καθηγητές ιερωμένοι με τα αντίστοιχα προσόντα. Συνήθως ένας καθηγητής καλύπτει περισσότερα του ενός σχολεία. Οι διάφορες κατευθύνσεις οργανώνουν επίσης (υπό την καθοδήγηση των αντίστοιχων θρησκειών) τακτικές επιθεωρήσεις των καθηγητών για να εξασφαλιστεί υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο. Οι σύλλογοι γονέων υποστηρίζουν τις παράπλευρεςς δραστηριότητες που συνδέονται με τα αντίστοιχα μαθήματα. Ο προσυλητισμός των μαθητών (που παρακολουθούν κατεύθυνση άλλη από αυτήν στην οποία κανονικά θα έπρεπε να παρακολουθούν) απαγορεύεται.

Πριν από λίγα χρόνια έγινε μια μεγάλη συζήτηση στην γαλλόφωνη κοινότητα για το κατά πόσο θα έπρεπε να εμπλουτιστεί το μάθημα της Φιλοσοφίας και κατά κάποιο τρόπο να περιοριστεί αν όχι να καταργηθει τελείως το μάθημα των Θρησκευτικων τουλάχιστον στις τελευταίες τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μαζεύτηκαν υπογραφές για τη διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης, προτάθηκαν καινοτόμες δραστηριότητες για την προετοιμασία του εδάφους αλλά τελικά δεν έγινε κάποια πρόοδος. Όπως και νάχει το πράγμα η ισχύουσα κατάσταση χαρακτηρίζεται από σαφές πνέυμα ανεξιθρησκείας ενώ οργανωνονται και κοινές δραστηριότητες μεταξύ των διαφόρων κατευθύνσεων.